Fark etmiş olabileceğiniz gibi son zamanlarda palm yağı, medya, çevre örgütleri, politikacılar ve sıradan insanların palmiye yağı üretimiyle ilgili konulara eleştirel bir bakış açısı getirmesiyle önemli miktarda dikkat çekiyor.
Palm yağı tüm dünyada ticari gıda endüstrisinde yoğun bir şekilde kullanıldığından, palmiye ağaçlarının yüksek yağ verimi daha çok palmiye ağacı ekimini teşvik etti ve dünyanın birçok yerinde ormanlardaki diğer ağaçların kesilmesine ve onların yerine palmiye ağacı dikilmesine yol açtı. Bu, tehlike altında olan bir dizi hayvan ve bitki türü için doğal yaşam alanlarının önemli ölçüde kaybolmasına neden oldu. Yine de birçok insan, sürdürülemez palm yağı üretiminin yürek burkan sonuçlarının farkında değil.
Palmiye yağının, doymuş yağ oranı son derece yüksektir. Bir çorba kaşığı palm yağı, günlük doymuş yağ tavsiyesinin yüzde elli beşini içerir.
Palmiye yağı sadece gıda endüstrisinde kullanılmaz. Her gün kullandığımız tüm ürünlerin yüzde ellisi, işlenmiş gıdalardan mumlara, kozmetik ürünlere, deterjanlarına ve biyoyakıtlara kadar palm yağı içeriyor.
Palm yağı, Orta ve Batı Afrika veya Orta Amerika gibi bölgelerde de üretilir, ancak yağın büyük çoğunluğunun üretildiği yer Malezya ve Endonezya’dadır. Aslında, sadece bu iki ülke tüm dünya palm yağı üretiminin yaklaşık yüzde doksanını karşılamaktadır.
Pigme Fil, Sumatra Kaplanı, Asya Gergedanı, Malaya Ayısı, Dumanlı Pars, Malaya Tapiri, Hortum Maymunu, Gibbon ve çok daha fazlası dahil olmak üzere çok sayıda hayvan türü, ormanların büyük çapta palmiye tarlalarına dönüştürülmesi nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır.
Palm yağı üretiminin korkunç sonuçlarının simgesi haline gelen Sumatra orangutanıdır. Ormansızlaşma nedeniyle her hafta 50’den fazla orangutan öldürülüyor. Evleri buldozerle yıkıldı ve açlıktan ölüme terk edildiler.
Endonezya’daki tüm memeli türlerinin üçte birinin, yaşam alanlarını hızla istila eden gelişimin bir sonucu olarak kritik tehlike altında olduğu düşünülüyor.
Palmiye yağı endüstrisi, Endonezya ve Malezya’nın ücra bölgelerindeki çocuk işçiliği de dahil olmak üzere insan hakları ihlalleriyle de bağlantılıdır.
Endonezya ormanlarında yaklaşık 45 milyon insan yaşadığından, ormansızlaşma yerel nüfus üzerinde de doğrudan bir etkiye sahiptir. 2011’de Wilmar (dünyanın en büyük palm yağı üreticilerinden biri) bir köyün tamamını buldozerle yıktı ve 40.000 hektarlık araziyi palmiye ekimi için açtı.
Bazı lobiciler, palm yağı biyo-yakıt üretmek için kullanıldığından, hurma yağı üretiminin aslında çevre dostu olduğunu iddia ederken, diğerleri yağmur ormanlarını palmiye tarlalarına dönüştürmenin yıkıcı sonuçlarının biyo-yakıtların faydalarıyla kıyaslanamayacak kadar büyük olduğunu iddia ediyor.
Palmiye yağı endüstrisinin patlamasından önce, Endonezya yağmur ormanları o kadar sıktı ki, yerliler orangutanların ağaçtan ağaca sallanarak ve asla yere değmeden tüm adayı geçebildiklerini söylediler.
